بسم الله الرحمن الرحیم

بنا بر نقل کتب تاریخی ، نخستین گنبد بر فراز مزار قدسی حضرت امام رضا (علیه السلام) به فرمان سلطان سنجر سلجوقی (511 – 552 ق ) و به کوشش وزیر وی، شرف الدین قمی ساخته شد که جنس آن از کاشی بود. در دوران شاه طهماسب صفوی، پس از جمع‌آوری خشت‌های کاشی، گنبدی با روکش طلا بر فراز گنبد پیشین بنا شد. این همان گنبدی است که امروزه در نمای بیرونی به چشم می‌آید و زایران و ارادتمندان را به نظاره اش مجذوب می سازد.

برای مشاهده تصویر در ابعاد بزرگتر بر روی آن کلیک کنید.

منبع: پایگاه رضوی

بسم الله الرحمن الرحیم

به همه جواب می دهیم
عجمی از خادمان حرم مطهر امام رضا(ع) درباره معجزات دیده شده از حضرت در مدت خدمتش در حرم قدس رضوی می گوید: معجزات امام رأفت و مهربانی فراوان است. معجزات حضرت باید بررسی و بعد ثبت شود تا بتوان آن را اعلام نمود. فردی از آمریکا تماس گرفت و گفت: گوشی را به طرف آقا بگیرید. مدتی گذشت و دوباره تماس گرفت و گفت: خانه ام آتش گرفته بود و فقط می توانستم تماس بگیرم و از آقا کمک بخواهم و الان آتش مهار شده است و تماس گرفته ام تا از آقا تشکر کنم. “هر که بر درگه‌اش آید نرود دست تهی” این از عنایات امام رضا (ع) است. بهترین خواسته های ما در میلاد امام رضا(ع) این است “هرگز نگویمت بیا دست من بگیر/ گویم گرفته ای ز عنایت رها نکن”.

منبع: پایگاه رضوی

بسم الله الرحمن الرحیم

علی بن حسن بن فضال به نقل از پدرش می گوید: 

از حضرت امام رضا علیه السلام تفسیر  « بسم الله الرحمن الرحیم » را پرسیدم.

حضرت فرمود: « گوینده که می گوید: « بسم »  معنایش این است که: سمه ای از سمه های خدای را که همان عبادت است بر خود می گذارم.»

گفت: عرض کردم: سمه چیست ؟

فرمود: « یعنی علامت و نشانه. »

منبع: ثواب الاعمال (8)، ص 39

بسم الله الرحمن الرحیم

امام رضا علیه السلام:

... بدن مانند یک کشوری است که قلب پادشاه آن، کارگرانش رگها و پی ها و دماغ می باشد.  خانه پادشاه در قلب است. زمینش جسد و یاری کنندگانش دستها، پا ها، چشم ها، لبها، زبان و گوش هاست.  خزائن آن پادشاه معده و شکم، و سراپرده اش سینه است، دستها یاورانی هستند که اعمالی را به او نزدیک و یا از او دور می کنند و هر چه پادشاه به آنها دستور می دهد آن کار را انجام می دهند.

پاها پادشاه را به هر کجا که بخواهد می برند، چشمها هرچه که از پادشاه غائب شده را به او راهنمائی می کنند. چون پادشاه پشت پرده است و چیزی بدون اجازه گوشها به او نمی رسد و در ضمن آنها دو چراغ او نیز می باشند و حصار جسد هم هستند و گوشها نگهبانانی هستند و آنچه که موافق پادشاه است را اجازه دخول می دهند، چرا که قادر نیستند به غیر از آنچه را که پادشاه به آن دستور داده اجازه دخول دهند. به آنها دستور می دهد که صداها را بشنوند و به آنچه که لازم است با زبان از باد قلب و بخار معده و یاری دو لب جواب دهند و برای دو لب نیروئی نیست مگر آنکه با یاری دندان ها بیرون بیاید و هیچکدام از آنها از دیگری بی نیاز نیستند، سخن نیکو نمی شود مگر آنکه در بینی چرخیده و بیرون بیاید، زیرا بینی کلام را زینت می بخشد همچنانکه دمیدن در نی آن را بصدا در می آورد، همچنین دو سوراخ بینی بوهای پاکیزه را که پادشاه دوست دارد را به او می رساند و چون بوی بدی به پادشاه برسد فوراً به دستها دستور می دهد که دو سوراخ بینی را بگیرند تا از رسیدن بوهای بد به پادشاه مانع شوند.

برای پادشاه ثواب و عذابی است که عذاب آن شدیدتر از عذاب پادشاهان دنیاست و ثوابش نیز از پادشاهان دنیائی بیشتر است؛ که عذاب آن حزن و غم و اندوه است و ثوابش فرح و شادی، که منشا حزن در کبد و منشا ثواب در کلیه هاست، در کلیه ها دو رگ است که به صورت می رسد و از اینجاست که شادی و حزن اثرش در صورت نمایان می شود؛ این رگها همه شان واسطه میان کارگران و پادشاه هستند؛ و این گفتار یعنی آن که وقتی دواء خورده می شود رگها آن را به محل درد می رسانند.

طب الرضا علیه السلام، ص 18 - 17

بسم الله الرحمن الرحیم

شخصی از امام رضا علیه السلام پرسید: « ای آیة اعظم فی کتاب الله؟  با عظمت ترین آیات قرآن کدام است؟»

فقال علیه السلام: بسم الله الرحمن الرحیم

در جواب فرمود:  بسم الله الرحمن الرحیم.

ثواب الاعمال (8) ، ص 16